ಮಸನುಬು ಫುಕುವೋಕನ ಒಂದು ಹಾಡು

‘ಒಂದು ಹುಲ್ಲಿನ ಕ್ರಾಂತಿ’ ಬರೆದ ಜಪಾನಿನ ಕೃಷಿ ಋಷಿ ಮಸನುಬು ಫುಕುವೋಕಾ, ಒಂದು ಕವಿತೆಯನ್ನೂ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಅವರ ‘ದಿ ರೋಡ್ ಟು ನೇಚರ್’ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಫುಕುವೋಕಾ ಅಂಥ ಒಳ್ಳೆಯ ಕವಿಯೇನಲ್ಲ ಅಂತ ಆ ಪದ್ಯ ಓದಿ ಅನಿಸಿತಾದರೂ, ಅದರ ಸರಳತೆ, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಗಳಿಂದಾಗಿ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ನಿಮಗೂ ಓದಿಸೋಣ ಅಂತ ಅನುವಾದಿಸಿದೆ.

ನನ್ನ ಹಾಡು

ಎಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಾನು ಅಲೆದೆ ಇಲ್ಲಿ
ಎಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇರದೋ ಅಲ್ಲಿ
ಹುಡುಕುತ್ತ ಅದೇನನೋ.

ಗಾಢ ಸೈಪ್ರಸ್ ಮರಗಳ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ತಿರುಗಾಡಿದೆ
ಆ ದೀರ್ಘ ಕಪ್ಪು ದಾರಿ ಶಿಖರಕ್ಕೆ ತೆರೆದಿದೆ
ಅಗಲ ನಗೆ ಬೀರಿ ಬಳೀ ಕರೆದಳಾ ದೀಪಧಾರಿಣಿ, ಯೋಗಿನಿ
ತಿಳಿದೆ, ನನ್ನ ಹೃದಯದಲೆದಾಟಕ್ಕಿಲ್ಲಿ ನಿಲುದಾಣ
ಇದೇ ಇಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನ ತಾಯ್ನೆಲ,
ನನ್ನ ಆತ್ಮ.

ಏಳುತ್ತ ಸೈಪ್ರಸ್ ಮರಗಳೆಡೆಯಿಂದ ಬೆಳಗಿನ ಸೂರ್‍ಯ
ಕರಗುತ್ತ ಇಬ್ಬನಿ, ಹರಡುತ್ತ ನನ್ನೆದುರು ವಿಶಾಲ
ಫಲವತ್ತು ಕ್ಯುಫು ನೆಲ, ಹರಿಯುತ್ತ ಪಶ್ಚಿಮ ಶರಯತ್ತ
ತಡೆಯಿಲ್ಲದೆ ಇಮಾರೀ ನದಿ ಕಾಲದ ಮೌನಯಾನದ ಹಾಗೆ.
ಶುಭ್ರ ನಿರಭ್ರ ಆಕಾಶ ತೂರುತ್ತದೆ ಅನಂತ ಕ್ಷಣಗಳ ನನ್ನೆಡೆಗೆ
ತಿಳಿದೆ- ದೇವ ಹೃದಯವದೆಷ್ಟು ವಿಶಾಲ !
ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚುವ ಸೃಷ್ಟಿಶೀಲ ಕೈಗಳು !

ದೇವ ಹರಸಿದ ಸ್ವರ್ಗ ಇದೇ- ಈ ಕೆಳಗಿನವರುಳುವ
ಫಲವತ್ತು ನೆಲ. (ಬನ್ನಿ ಆನಂದದಿಂದ ಆತನ ನೆನೆವ)
ದೇವರ ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಿವೆ ಆ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಹಾಡುತ್ತಿರುವ ಹಾಡುಗಳು
ಮಾತನಾಡುತ್ತಿವೆ ಅವನ ಕರುಣೆಯ ಅರಳುತ್ತಿರುವ ಹೂಗಳು
ನೆಲದಿಂದ ಚಿಗುರುತ್ತಿರುವ ವಸಂತ ಅನಂತ ಸತ್ಯಗಳ ಗುನುಗುತ್ತಿದೆ
ಮುಳುಗುತ್ತಿರುವ ಸೂರ್‍ಯನ ಕೊನೆಯ ಕೆಂಗಿರಣ ಚಾಪೆಲ್ ಮುಟ್ಟಿ
ಸಂಜೆಯ ಗಂಟೆ ಹೊಡೆದು ಕೂಲಿಗಳು ಮನೆಗೆ ಮರಳುವ ಹೊತ್ತು
ದೇವರ ಕೃಪೆಗಾಗಿ ನಾನು ಆತನ ನೆನೆಯುವೆ.
(ಇನ್ನೀಗ ನಾನು ವಿರಮಿಸಬಹುದು).

- ಮೂಲ: ಮಸನುಬು ಫುಕುವೋಕಾ
ಅನುವಾದ: ಹರೀಶ್ ಕೇರ